Moda 2018

Skąd wiedzieć, że nasza tarczyca szwankuje? Tak naprawdę ciężko jest to zdiagnozować „na oko”. Jedynym rozwiązaniem jest zbadanie poziomu TSH w naszym organizmie. Gdy jego poziom jest niższy niż przewiduje norma, wówczas mamy problem z nadczynnością tarczycy. Jeżeli natomiast poziom TSH wzrósł to znak, że mamy problem z niedoczynnością tarczycy.

Czym są oba te schorzenia? Jakie dają objawy? Kiedy należy zacząć się niepokoić? Na te i wiele innych pytań, odpowiedzi znajdą się w tym artykule.

Czym jest tarczyca?

Tarczyca leży płytko pod skórą. Znajduje się po obu stronach tchawicy. Składa się z dwóch płatów bocznych, które połączone są cieśnią. Tarczyca jest jednym z największych gruczołów wydzielania wewnętrznego – waży od piętnastu do trzydziestu gramów. Wielkość tego gruczołu uzależniona jest od wieku, płci (u kobiet tarczyca jest większa), jak również od hormonu tyreotropowego (TSH), który wydzielany jest przez przysadkę. TSH pobudza gruczoł tarczowy do wytwarzania tyroksyny (T4), trójjodotyroniny (T3) oraz kalcytoniny. Hormony tarczycy są niezwykle ważne dla rozwoje fizycznego oraz psychicznego.

Gdy tarczyca przyspiesza…

To znak, że mamy do czynienia z nadczynnością tarczycy. Bardzo często, zwłaszcza we wczesnym stadium choroby, nie zdajemy sobie sprawy z tego, że mamy taki problem. Dzieje się tak, ponieważ zaburzenia pracy gruczołu tarczowego nie daje wyłącznie jednego, lecz kilka objawów. Ponadto rozwijają się one stopniowo, i tak samo się nasilają. Bardzo często bagatelizujemy problem, a tymczasem okazuje się, że warto się tym zainteresować, bowiem tarczyca pracująca na zwiększonych obrotach stanowi zagrożenie dla zdrowia.

Jak rozpoznać nadczynność tarczycy?

Charakterystycznym objawem jest nagła i widoczna utrata wagi, mimo wzmożonego łaknienia. Dzieje się tak, ponieważ nadczynność tarczycy sprawia, że przemiana materii zostaje przyspieszona. Ale bardzo często pojawiają się również zaparcia oraz biegunki.

Innym charakterystycznym objawem nadczynności tarczycy jest kołatanie serca. Jest ono niebezpieczne, ponieważ może skutkować migotaniem przedsionków, a to z kolei doprowadzić może do niewydolności serca. Jeżeli mamy taki problem, wówczas należy wykonać badanie EKG, jak i oznaczyć poziom TSH we krwi.

Objawem nadczynności może być również łzawienie. Łzy mogą pojawiać się przy wietrze oraz ostrym świetle. Oczy mogą boleć, piec (uczucie piasku pod powiekami), obraz bywa zamazany bądź podwójny. Po uzgodnieniu z lekarzem można stosować krople, czyli tak zwane sztuczne łzy. W słoneczne dni ulgę przynosi noszenie ciemnych okularów.

Leczenie nadczynności tarczycy

Leczenie tego schorzenia polega na substytucyjnym podawaniu leków, które przyczyniają się do zahamowania wzmożonej pracy tarczycy oraz podawania leków, które uniemożliwiają jodowanie tyrozyny. Poza lekami przeciwtarczycowymi można stosować leczenie wspomagające, polegające na podawaniu leków uspokajających i zwalniających hemodynamikę krążenia. W trakcie leczenia tyreostatykami należy kontrolować liczbę krwinek białych we krwi, ponieważ łatwo może dojść do agranulocytozy.

W niektórych przypadkach podaje się radioaktywny jod. Trzeba jednak uważać, by nadczynność tarczycy nie przekształciła się w niedoczynność, spowodowaną zanikiem gruczołu tarczowego.

Gdy tarczyca zwalnia…

To znak, że mamy problem z niedoczynnością tarczycy. Jest to schorzenie, które może być spowodowana różnymi czynnikami. Może być następstwem uszkodzeniem tarczycy – jej brakiem bądź niedomogą przysadki mózgowej z niedoborem hormonu tyreotropowego.

Najczęściej pojawia się obrzęk śluzowaty. Schorzenie to pojawia się najczęściej u kobiet w okresie przekwitania. Podobnie jak w przypadku nadczynności, objawy niedoczynności rozwijają się powoli, a oznaki z każdym dniem nasilają się.

W wyniku spowolnionej przemiany materii następuje przyrost masy ciała. Możliwe są również zaparcia. Bardzo często pacjenci skarżą się na ciągłe zmęczenie, spowolnienie psycho–ruchowe. W przypadku, gdy obrzęk śluzowaty jest w zaawansowanym stadium, zmieniają się rysy twarzy. Powieki są obrzękłe, podobnie i wargi. Policzki natomiast stają się obwisłe.

Zmiany można zauważyć również w oddechu, który staje się wolniejszy. Bicie serca jest wolne, spada wartość ciśnienia tętniczego. Niska jest również temperatura ciała.

W niedoczynności tarczycy objawem charakterystycznym jest powolny sposób mówienia. Mowa jest skandowana, spowolniała.

Jak leczyć niedoczynność tarczycy?

Leczenie niedoczynności tarczycy to leczenie substytucyjne. Podaje się hormony tarczycy. Warto wiedzieć, że dawki leków dla dzieci powinny być większe. Trzeba  z kolei uważać na dawkowanie leków u osób starszych. Okazuje się bowiem, że w przypadku zaawansowanej niedoczynności tarczycy może rozwinąć się miażdżyca. Natomiast podawanie potężnych dawek przetworów tarczycy może spowodować ostrą niedomogę wieńcową.

Jak widać – bardzo często choroby tarczycy można pomylić ze zwykłymi schorzeniami. Dopiero zaawansowana choroba daje się we znaki i to w dość widoczny sposób. Dlatego też nie należy bagatelizować nawet tych najmniejszych oznak. Gdy zauważymy coś niepokojącego, warto udać się z wizytą do lekarza i wykonać badania krwi, by oznaczyć poziom TSH.