Warning: file_put_contents(): Only 0 of 7758 bytes written, possibly out of free disk space in /home/xkp/public_html/847.pl/wp-content/plugins/comet-cache/src/includes/traits/Plugin/InstallUtils.php on line 349

Warning: mkdir(): Disk quota exceeded in /home/xkp/public_html/847.pl/wp-content/plugins/comet-cache/src/includes/traits/Plugin/InstallUtils.php on line 504
Łuszczyca 2018
Kategorie

Łuszczyca

Łuszczyca jest jedną z najczęściej pojawiających się chorób skóry. Nadal nie wiadomo do końca, co ją wywołuje. Jednak jedno jest pewne – dzięki odpowiedniemu leczeniu możliwe jest znacznie złagodzenie jej objawów oraz poprawa jakości życia chorych.

Kilka słów o łuszczycy

Łuszczyca jest taką chorobą, która ma kilka odmian uzależnionych od rodzaju oraz lokalizacji. Najczęściej jednak ludzie mają do czynienia z łuszczycą pospolitą, która atakuje łokcie, kolana, owłosioną skórę głowy, paznokcie. Pojawiają się czerwonobrunatne grudki, które pokrywają suche srebrzyste łuski. Gdy chory zdrapie łuskę, wówczas najczęściej dochodzi do niewielkiego krwawienia. A to dlatego, że skóra jest płytko unaczyniona oraz jest cienka.

Mechanizm powstawania łuszczycy

Trzeba wiedzieć, że życie zdrowej skóry toczy się rytmicznie w cyklu miesięcznym. W ciągu dwudziestu ośmiu dni komórki naskórka przechodzą z jego podstawowej warstwy, gdzie są wytwarzane, na powierzchnię naskórka i tam ulegają złuszczeniu. Natomiast u osób chorych cykl ten trwa zaledwie cztery dni. To wszystko sprawia, że naskórek jest złuszczony w sposób nieprawidłowy. W związku z tym, że komórki dojrzewają za szybko, na ciele pojawiają się grudki, które się nawarstwiają. Specjaliści uznali, że jest to spowodowane stanem zapalnym, który ma miejsce w skórze właściwiej.

Natomiast stan zapalny wywoływany jest najprawdopodobniej przez niewłaściwe funkcjonowanie układu immunologicznego (odpornościowego). Organizm zaczyna wytwarzać przeciwciała, które przyczyniają się do zaatakowania własnych tkanek ustroju. Jednak nie jest wiadomo co tak naprawdę przyczynia się do zapoczątkowania procesu autoregresji.

Łuszczyca może być dziedziczna

Jednym z czynników, które mogą przyczyniać się do powstawania łuszczycy czynniki genetyczne. Jeżeli na łuszczycę chorują oboje rodziców, wówczas prawdopodobieństwo, że choroba zaatakuje również dzieci wynosi siedemdziesiąt procent. Jeżeli choruje jedno z bliźniąt jednojajowych, wówczas pojawienie się łuszczycy u drugiego z bliźniąt jest niemal pewne. Trzeba również wiedzieć, że łuszczycę można odziedziczyć również po dalszych przodkach – dziadkach albo pradziadkach.

Pierwszy rzut łuszczycy pojawia się najczęściej między dziesiątym a trzydziestym rokiem życia. Zdarzają się jednak i takie przypadki, gdy łuszczyca pojawia się u osób po siedemdziesiątym roku życia.

Okres remisji (czyli okresy, w których zmiany łuszczycowe znikają) mogą trwać od kilku miesięcy do kilku lat. Bywa i tak, że łuszczyca pojawia się tylko w dzieciństwie, a potem już nie powraca.

Czynniki, które sprzyjają chorobie

Geny to czynnik, który daje nam jedynie skłonność do choroby, ale nie jest to jednoznaczne z wystąpieniem schorzenia. By choroba mogła się ujawnić, koniecznością jest wystąpienie innych czynników, które dają początek łuszczycy. Do pierwszego wysiewu dość często dochodzi po bakteryjnych albo wirusowych infekcjach (zalicza się do nich między innymi: anginę, ospę, grypę, zapalenie oskrzeli). Łuszczyca może także ujawnić się na skutek niewyleczonych ognisk zapalnych: niewyleczonych zębów, zatok czy migdałków.

Łuszczyca atakuje również osoby, które prowadzą stresujący tryb życia. Pod wpływem silnych przeżyć emocjonalnych powoduje, że komórki, które produkują substancje zapalne wykazują wzmożoną aktywność. To powoduje, że komórki naskórka dojrzewają znacznie szybciej niż powinny.

Ryzyko pojawienia się wykwitów skórnych wzrasta pod wpływem zażywania niektórych leków, na przykład beta-blokerów (które stosuje się w chorobach serca albo przy nadciśnieniu), soli litu walczących z depresją.

Do drugiego rzutu choroby może dojść na przykład na skutek długotrwałych urazów mechanicznych: zadrapań, ranek, blizn, oparzeń. Czasami zmiany łuszczycowe powstają w miejscu noszenia zegarka.

Jak leczyć łuszczycę?

Niestety zła wiadomość dla osób chorych na łuszczycę jest taka, że jest to choroba, której do końca nie da się wyleczyć. Można jedynie złagodzić jej objawy.

W tym celu najczęściej stosuje się leczenie zewnętrzne. Rozpoczyna się od usunięcia łuski, która stanowi barierę dla dobroczynnych składników kremów i maści. Zmiany łuszczycowe smaruje się preparatami, które zawierają w swoim składzie kwas salicylowy lub kwas mlekowy. Gruba łuska najczęściej zlokalizowana jest na owłosionej skórze głowy. By ją usunąć stosuje się zazwyczaj podgrzaną oliwę salicylową. Po kilku godzinach preparat trzeba zmyć, a włosy wyczesać gęstym grzebieniem.

Następnie na tak oczyszczoną skórę stosuje się kremy oraz maści, które zawierają w swoim składzie cygnoline, dziegcie, sterydy, pochodne witamin D. Wszystkie składniki wykazują działanie przeciwzapalne.

W niektórych przypadkach koniecznością jest zażywanie leków immunosupresyjnych, czyli takich, które działają na układ odpornościowy. Trzeba jednak mieć świadomość, że takie specyfiki wpływają niekorzystnie na stan wątroby oraz nerek.

W leczeniu łuszczycy pomocne mogą okazać się naświetlania skóry promieniowaniem UVB (tak zwana fototerapia). Możliwe jest także poddanie się fotochemioterapii, która polega na poddawaniu skóry działaniu promieni UVA po przyjęciu środków światłouczulających.

Share Button
(O tym trendzie dowiedziało się 37 osób, a dzisiaj 1 osób)

Jak podobał Ci się artykuł